BİR ZAMANLAR
sevmezdim sonbaharı.
Bir ağıttı
benim için gri, puslu, ıslak havaların gelişine…
Kırlangıçlar
da benim gibi sevmezlerdi de göçerlerdi, bilirdim…
Sonra BİR
GÜN geldi sevdim…
O GÜN
ağaçlardan dökülen yapraklar konfetiydi,
Kuşlar
gökyüzünde balerin.
ŞİMDİ ise
hüzün…
Bir
zamanlar, bir gün, o gün, şimdi…
Hayatın
bitmeyen döngüsü içinde sevdim hüzünlü hazanı,
Yazdan yanık
tenimin hasretliği rüzgârı ile…
Gizem Ardıç
Eylül 2018
Eylül 2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder